Une lamelle.

Jeszcze półdeszcze, rozgryzanie niecierpliwie cierpkiej drogi, która za nogi wiedzie pogrążonym w chaosie rozdrożem, która nie morze.m, która z gór.nej półki podkradła ostatki turkusu i srebra, która gra wprost w zielone oczy, wskoczy pod szarość, dość bladą, ot, nie lada apatyczny zbieg wstążek rzek, spływających w warkocze rzęs, w cokolwiek mniej kunsztowne ułożenia, od chcenia, od czasu do czasłów, z M.